Gehoor

Slechthorendheid is een hoorstoornis waarbij het gehoor licht tot zeer ernstig gestoord kan zijn. Een aangeboren slechthorendheid heeft invloed op de ontwikkeling van de taal en de spraak. Een kind dat zich normaal ontwikkelt, leert de betekenis van klanken door veel na te doen en te herhalen. Hij of zij leert de eigen klanken bij te sturen, zodat die gaan lijken op de taal die worden gehoord. Op deze manier leert het kind spreken.

Door slechthorendheid kunnen problemen in de spraaktaalontwikkeling ontstaan.

De logopedist onderzoekt of én hoe groot de taal- en spraakachterstand is. De behandeling is gericht op het verminderen van de taalachterstand, het aanleren van een goede uitspraak, het geven van specifieke hoortraining en het leren spraakafzien (liplezen).